Familie Kieviet in Senegal

Is het nu echt nodig om zo’n lange tijd speciaal apart te zetten voor taalstudie? Dat hebben we ons ook afgevraagd. We zouden graag direct aan de slag gaan. Naast de praktische redenen (hoe kan Tabitha fatsoenlijk in een ziekenhuis werken zonder de taal te spreken…) zijn er ook een aantal principiële redenen die ons motiveren om Frans en Wolof te leren! Ten eerste is het voor ons een uitdrukking van respect en een manier om onze liefde voor de Senegalezen te tonen.

We gaan niet naar Senegal vanuit de overtuiging iets beter te weten. En al helemaal niet omdat we denken beter te zijn. We gaan naar Senegal om, daar waar we kunnen, mensen te dienen. Hen te helpen met medische zorg en de liefde van Jezus met hen te delen. Voor ons is aanpassen hierbij een sleutelbegrip. Zo willen ons respect tonen voor Senegal en haar identiteit. Adequate beheersing van het Frans, en straks ook het Wolof zijn de eerste stap in aanpassing.

Taal is ook essentieel om echt met mensen in contact te komen, en over zaken van het hart te spreken. En om te kunnen delen wat Jezus heeft gedaan voor ons, wat Hij heeft veranderd in ons leven, dan moet dat in de taal van iemands hart. Want het is een hartszaak, meer dan een verstandskwestie. En als je een patiënt goede informatie wilt geven, of bij wilt staan op een moeilijk moment: dan kan dat het beste in de taal van iemands hart. Door de hartstaal van Senegalezen te gaan leren, hopen we ook van hart tot hart te kunnen communiceren.

Taal helpt ook om iemand te leren kennen. Niet alleen door met mensen te praten, maar de taal zelf weerspiegelt de cultuur. Taal laten zien wat mensen belangrijk vinden. Zo zijn er in het Frans veel woorden voor afscheid nemen en weggaan, en maar weinig voor begroetingen. De ‘afscheidsceremonie’ duurt ook veel langer in Frankrijk. We merken dat Nederland en Frankrijk al verschillend zijn wat dat betreft! Taal laat ook iets zien van de geschiedenis van een volk. Zo zie je in het Nederlands Franse leenwoorden invloeden, en komen er tegenwoordig meer Engelse bij. In het Wolof zie je juist Arabische invloeden.

Jezus laat in hoe hij met mensen omgaat ook zien dat Hij hen respecteert en liefheeft. Hij paste zich aan aan de mensen met wie hij omging. Hij praatte in de taal van hun hart. Een boodschap van liefde die de wereld veranderd heeft. Jezus is ons voorbeeld, om respectvol, liefdevol, met praktische hulp en met de boodschap van eeuwig leven naar Senegal te gaan.