Het is zomaar een donderdagochtend, wanneer het belang van ons bouwproject opnieuw tot me doordringt. Ik ben bezig met een onderwijssessie voor verpleegkundigen over veel voorkomende kinderziekten. We bereiden ons voor op een apart kinderspreekuur, dat zal starten zodra de bouw klaar is. Paulin, een van de verpleegkundigen, komt binnen met een ziek kind. Of ik even naar het kind wil kijken, want het is zijn tweede bezoek en het gaat niet beter. Ik besluit de patiënt als oefencasus te nemen, na goedkeuring van de moeder. Samen passen we het geleerde systeem toe. Het kind blijkt naast de bronchitis die behandeld wordt ook nog vier andere problemen te hebben: ondervoeding, anemie, oorontsteking en chronische diarree met uitdroging. Bij de nabespreking merkt een collega op: “Dit kind is in gevaar, alleen met de kinderpoli kunnen we dit soort patiënten goed behandelen. We moeten bidden dat de bouw snel door kan gaan!”
Al bijna een jaar wachten we op de bouw van het moeder-kind centrum: een aantal zalen voor kinderspreekuur, prenatale zorg en het voedingsprogramma. De medische autoriteiten van het overheidsziekenhuis juichen onze bouwplannen van harte toe. Onze gezondheidspost levert een aanzienlijk deel van de zorg in het noorden van Dakar en met de bouw laten we zien dat we echt vooruit willen. De bouw begon voortvarend, maar een ontbrekende vergunning gooide al snel roet in het eten. Wachten is een kunst waar ik in Senegal veel in heb geoefend en geleerd. Het eerste spreekwoord dat ik leerde in de lokale taal Wolof is veelzeggend. “Langzaam, langzaam vang je een aap in het bos.” Dat betekent dus dat je niet achter die aap aan moet gaan rennen. Aan de andere kant moet je ook niet wachten tot de aap bij je op schoot valt. Het is de kunst van het klaar zijn voor het moment dat het succes binnen je bereik ligt. Het betekent je voorbereiden tot het moment komt dat je direct moet handelen. Het doet me denken aan de uitspraak van Jezus over de mystieke 
samenwerking tussen God en mens: “Zoek eerst het Koninkrijk van God en Zijn gerechtigheid. Al de rest zal je gegeven worden.” Aan ons is het zoeken en streven, aan God is het geven.
De voorbereidingen voor de kinderpoli gaan ongemoeid door: het trainen van verpleging, schrijven van protocollen, het opnieuw indienen van de aanvraag voor bouwvergunning bij de overheid. Het aangeschafte materiaal wordt voorlopig in de onderwijszaal gestald. Alsof we langzaam bezig zijn een aap te vangen, we moeten alert blijven. We bidden en bemoedigen we elkaar, het is voor gerechtigheid, in dit geval de goede zorg van kinderen, dat we hiernaar streven.
