De immense mangobomen in de grote tuin rondom de kliniek geven schaduw aan de vele patiënten die zich verzamelen. Het is regenseizoen en dan is het druk voor Seni, de hoofd verpleegkundige van deze kleine kliniek in het zuiden van Senegal. Er zijn nu veel kinderen met luchtweginfecties, diarree, malaria en ondervoeding. De kliniek is niet te bereiken met de auto, dus we lopen 20 minuten vanaf de verharde weg. Ik ben samen met een collega uit Dakar gekomen om een aantal christelijke klinieken te bezoeken. Een bezoek is altijd een bemoediging voor deze gezondheidswerkers die er vaak alleen voor staan. Bovendien doe ik een evaluatie van hun programma’s. Samen zien we patiënten en het werken in de hitte valt niet mee. Tijdens mijn vorige bezoek heb ik een training gegeven hoe een voedingsprogramma op te zetten en Seni heeft dit in praktijk gebracht.
Een groepje moeder verzamelt zich middags met hun kinderen voor een interactieve les over voeding. Ze leren pap te maken van lokale voedingsrijke producten, zoals maïsmeel, pindameel en bonenmeel. Seni stuurt een klein team van gezondheidswerkers aan en houdt van zijn werk. Hij zou graag als post verder ontwikkelen en zwangerenzorg starten, iets waar behoefte aan is in de regio. Financieel komt hij net rond met wat de patiënten betalen. “Vaak verkoop ik de mango’s uit de tuin om medicijnen te kopen voor in de apotheek.” Legt Seni uit. De overheid waardeert wat Seni doet en de samenwerking is de laatste tijd verbeterd. Via het netwerk van christelijke klinieken kan ik Seni advies geven en in contact brengen met anderen. De schemering valt al in als we de kliniek uitlopen. Ik realiseer me dat het mango seizoen nu bijna ten einde is, en dat er binnenkort geen mango’s meer te koop zijn in de kliniek…
