“Jullie kliniek heeft deze mazelen uitbraak ontdekt en dankzij jullie kunnen we nu voorkomen dat het uit de hand gaat lopen”. Het is geen klein compliment dat ik krijg van mevrouw Mbeye, terwijl we samen op weg zijn naar een huisbezoek. Mevrouw Mbeye is vanuit de overheid verantwoordelijk voor vaccinatieprogramma van het noordelijke deel van Dakar met meer dan een half miljoen inwoners. Omdat ik de meeste van de patiëntjes ken, ga ik met haar mee naar de sloppenwijken.
Nadat ik in één week verschillende jonge kinderen met verschijnselen van de mazelen op mijn spreekuur had gezien, gingen bij mij de alarmbellen rinkelen. Via mijn contacten bij de overheid kregen we snel via het laboratorium de bevestiging: een mazelen epidemie. Senegal heeft zijn vaccinatie programma goed op de rails, maar helaas zijn er nog groepen die buiten het systeem vallen. Mazelen is een extreem besmettelijke ziekte en met een mortaliteit van 10 % kan een epidemie aan veel kinderen het leven kosten. Het is dus zaak snel te handelen en met huisbezoeken nieuwe besmette gevallen op te sporen.
We komen aan in een wijk op steenworp afstand van de kliniek. Hoewel ik dacht ons stadsdeel vrij goed te kennen ben ik verbaasd hoe dichtbevolkt het er is en hoe primitief de mensen er leven. Nu het regentijd is staan veel straten ook nog eens onderwater. In deze sloppenwijk wonen vrijwel alleen immigranten uit Guinee. Ze verblijven, vaak met hun hele gezin, tijdelijk in Senegal om geld te verdienen als fruit of groente verkoper. Met deze inkomsten kunnen ze in hun thuisland weer een periode rondkomen. De armoede is overweldigend en de hygiëne dramatisch. Er is geen kraanwater, geen elektriciteit en de huizen hebben geen toiletten.
Na even zoeken en rondvragen vinden we het huis van de tweeling die we in de kliniek behandeld hebben. We gaan naar binnen in een van plastic en golfplaat gemaakt krot. De meisjes zijn gelukkig al een stuk opgeknapt. Mevrouw Mbeye doet navraag in het huis, waar meerder families bij elkaar wonen en controleert alle vaccinatieboekjes, als die er zijn. Ze legt het belang van vaccinatie uit en probeert het vertrouwen te winnen van deze populatie, die vanwege hun afkomst te maken heeft met sociale uitsluiting. Het feit dat we hen komen opzoeken maakt een goede indruk en brengt de zorg letterlijk dichtbij.
In de weken erna doen we samen met mevrouw Mbeye een vaccinatie campagne dit gebied. Dat we het vertrouwen van de migranten gemeenschap hebben gewonnen blijkt al snel daarna: een heel aantal moeders komt met hun zieke kind naar onze kliniek. Dankzij onze samenwerking kan mevrouw Mbeye nu weer huisbezoeken doen en voorlichting geven om zo de epidemie onder controle te krijgen.
