Soulee is een jonge herder in het Noorden van Senegal waar het nomadenvolk de Foulani woont. Het is snikheet en door de droogte lijkt het landschap op een woestijn. Soulee heeft zijn omslagdoek helemaal om zijn hoofd en mond gebonden tegen de warmte en het stof. Deze zondag komt hij naar Dahra Dioloff voor de grootste veemarkt van de regio. Hij wil zijn koeien verkopen voordat ze sterven van zwakte. De Foulani kijken uit naar de regens, die nog zeker 3 maanden op zich laten wachten.
Soulee voelt zich al een week niet goed. Hij heeft koorts en een beker verse melk help dit keer niet om zijn buik tot rust te brengen. Hij heeft gehoord dat een dokter van zijn eigen stam een kliniek heeft in Dahra. Ik zit deze zondag ik de spreekkamer van dokter Soh en ontvang Soulee. Hij blijkt buik tyfus the hebben, een ziekte die hier veel voorkomt, vaak door de melk die niet gepasteuriseerd wordt en te lang bewaard. Een bijzonder vervelende ziekte, maar met de goede behandeling is hij met een week weer beter.
Het is een altijd een leuke ervaring om spreekuur te doen in een kliniek op het platteland. We zijn een weekend in Dahra om een collega arts te bezoeken. Dokter Soh heeft gestudeerd in Libië maar voelde zich door God geroepen om onder zijn eigen volk te gaan werken. Hij heeft nu een kleine gezondheidspost, maar droomt van een ziekenhuis. Zijn droom wordt inmiddels steeds meer realiteit: een ziekenhuis is in aanbouw vlakbij de grootste veemarkt van de regio. Medische zorg is hier hard nodig. Vanwege hun nomadisch bestaan hebben de Foulani nauwelijks toegang tot gezondheidszorg, hoewel ze een rijk volk zijn. Dit ziekenhuis kan impact hebben op het hele noordelijke deel van Senegal, en ver daarbuiten gezien de handelaren zelfs vanuit Mali, Mauritanië en Burkina Faso komen.
Aan het eind van de dag neemt dr Soh me mee op huisbezoek bij een oudere patiënt. We worden hartelijk ontvangen en dr. Soh behandelt de ziekte en adviseert. Als dank geeft de familie ons een emmertje verse melk mee. Met de ervaring van Soulee nog vers in mijn geheugen, drink ik deze keer toch liever niet mee…
