In het rijke centrum van Rotterdam, prijkt op een gevel een beroemde regel uit een gedicht van Lucebert: “Alles van waarde is weerloos”. Wie weet iets waardevoller dan een kind? Waardevol, maar ook weerloos. Toevertrouwd aan ouders om voor hen te zorgen. Maar wat als de ouders dat niet kunnen?
In Senegal hebben we de hartverscheurende gevolgen gezien van ouders die te arm zijn om hun kinderen een goede toekomst te bieden. Als eervolle en hoopvolle weg uit de armoede worden kinderen voor hun opvoeding naar Koranscholen gestuurd. Daar neemt de Maraboe (geestelijk leider) de opvoeding voor zijn rekening. Soms gaat dit goed, maar het dagelijks leven in Dakar laat op weinig verhullende wijze zien dat het heel vaak niet goed gaat.
Op bijna alle straathoeken verdringen zich jonge kinderen bij de stilstaande auto’s. Met grote conservenblikken in de hand staan ze te bedelen. Niet voor zichzelf, maar voor hun Maraboe. Deze kinderen worden Talibé genoemd, wat discipel betekent. Hun leven bestaat uit het reciteren van Koranverzen in het Arabisch, bedelen met de angst voor slaag bij te lage opbrengst.
Tienduizenden kinderen (volgens sommige bronnen zelfs honderdduizenden) leven dit troosteloze bestaan. Hun ouders hoopten hen te zegenen door hen naar de Maraboe te sturen, maar voor de meeste kinderen is het een vloek gebleken. Voor deze kinderen geldt veeleer het anagram van de genoemde dichtregel dat op een gebouw in het arme Rotterdam Zuid staat: “Van alles is weer waardeloos”.
Bekijk kier een aangrijpende documentaire die de BBC onlangs uitzond.
[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=sq4A7ay62is&feature=related[/youtube]
[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=v0Ua0-m7Wcs&feature=watch_response[/youtube]
