Jessica heeft een lieve oma en een aapje. Haar moeder is overleden aan Aids. Ze is 6 maanden, besmet met HIV en ze heeft tuberculose, een combinatie die we hier helaas vaak zien. Haar oma draagt haar ondervoed en benauwd naar binnen, ze weegt maar 3 kilo. We zijn blij dat ze gekomen is, ze had de morgen waarschijnlijk anders niet gehaald. Dankzij de medicijnen komt haar eetlust weer terug en ze eet pap als een bouwvakker. Een week later kijkt ze met haar grote zwarte ogen alweer helder de wereld in!
Dryd is drie en kijkt verdrietig. Hij kwam ondervoed en met ernstige tuberculose binnen. Ondervoeding kan de levenslust van kinderen helemaal laten verdwijnen. Dryd is de laatste weken goed opgeknapt, nog steeds staart hij alleen wat triest voor zich uit. Het is al wekenlang hetzelfde: een verdrietige Dryd. Tot ik op een ochtend hoor: “dokter, dokter, mag ik alstublieft een speelgoedautootje?? Ik zou zo graag willen gaan spelen!!” Ik kan haast niet geloven dat het dezelfde Dryd is die aan mijn witte jas trekt. Mijn hart maakt een sprongetje, want Dryd is weer een gezonde peuter.
Sentiche is een meisje van 11, ze is op school plotseling flauw gevallen. In een diepe coma wordt ze bij ons binnen gebracht. Zou het malaria in de hersenen zijn? Of een virus? We behandelen alles wat we kunnen, maar zonder uitgebreid lab hebben we weinig zekerheid. Hoe langer ze bewusteloos is hoe meer we vrezen voor hersenschade. Na 3 dagen wordt ze wakker; zonder klachten! Een dag later heeft ze al een heel kleurboek volgekleurd!
